Rotterdam is weer een stukje bruisender geworden: de DoubleTree by Hilton Rotterdam Centre én het Haven Hotel Rotterdam, Curio Collection by Hilton zijn officieel geopend! Niet alleen om te slapen, maar vooral ook om te smullen, borrelen en beleven.
Ik was erbij op de openingsavond, om de sfeer te proeven, te proosten en te kijken welke culinaire verrassingen deze hotels te bieden hebben. Hieronder mijn ontdekkingen.
Je bent er vast wel eens langs gekomen voordat je de Erasmusbrug overstak. Langs het water van de Leuvehaven staan de twee nieuwe Hiltons zij aan zij. Prominent op de voorgrond het hogere DoubleTree by Hilton Rotterdam Centre, gevestigd in het iconische Maasgebouw, dat heropend is met een moderne make-over: strak, stijlvol, en met een geweldig uitzicht op de Maas dat de Erasmusbrug in het ochtendlicht doet schitteren. Daarnaast het Haven Hotel, onderdeel van de Curio Collection by Hilton: een hotel dat luxe en comfort met warme kleuren, stoere accenten, en subtiele details overal.
Bij het Haven Hotel vind je LOEF Living Room & Café, gezellig in de lobby: informeel en sfeervol, een soort huiskamer aan het water, maar dan met klasse. Het is de plek waar je neerstrijkt om even bij te komen of voor een voorproefje van wat het hotel verder te bieden heeft.
Verder is er Calan Restaurant & Bar — het culinaire paradepaardje van het Haven Hotel. De naam verwijst naar Pieter Caland, de ingenieur achter de Nieuwe Waterweg, en dat geeft al aan dat hier een ambitie ligt: een wereldse keuken met invloeden die Rotterdam gevormd hebben. Chef Michael Verhagen (ja, die van Fitzgerald) leidt hier de keuken, met als doel smaken samen te brengen uit verschillende culturen — Surinaams, Indonesisch, Marokkaans — allemaal met een eigen verhaal. Je kunt verwachten dat de gerechten rijk aan karakter worden, met durf in combinaties, en met aandacht voor presentatie.
Waag je de oversteek naar DoubleTree, dan valt Dō (of Dō deli bar bistro) meteen op. Het is niet je standaard hotelrestaurant: het idee is dat je de hele dag binnenloopt voor een kop koffie, lichte lunch, of later op de dag voor iets hartigs of een borrel. De stijl van Dō is ongedwongen, vriendelijk en heeft flair.
Tijdens de openingsavond hing er een feestelijke sfeer. De muziek bouwt op en de bartenders draaien op volle toeren om frisse cocktails te schenken. De avond werd ook gemaakt door de culinaire buur aan de andere kant van het Hilton. De hapjes kwamen namelijk van Kyatcha, en eerlijk: die stalen de show. Kleine Japanse ‘otsumami’, letterlijk ‘kleine snacks die de eetlust opwekken’. De tonijntartaar op krokante rijst was zo’n hapje dat je onthoudt: fris, kakelvers, en met de perfecte ‘krak’. Ook de garnalentempura was raak. Als je een weekend weg boekt in de hotel kom je haast tijd te kort om alle culinaire hotspots uit te proberen. Ik ben in ieder geval verleid om ook eens een bezoekje te brengen aan Kyatcha.
Wat deze twee hotels bijzonder maakt, is hoe ze inspelen op verschillende stemmingen. Bij Calan schuif je aan voor een stijlvolle lunch of diner met uitzicht. Loef is de plek voor koffie, een lichte bite of een rustige borrel. En bij Dō voel je die energie van de stad — de plek waar je na je werk neerploft, of je weekend begint met vrienden en een goed glas in je hand.
De nieuwe Hiltons brengen niet alleen meer bedden naar de stad, maar vooral meer smaak. Van ontspannen brunch tot avondcocktail, van elegant diner tot gezellige borrel; de veelzijdigheid die de hotels brengen belooft veel goeds.
De Leuvehaven heeft er officieel een nieuw kloppend hart bij. En ik vermoed dat dit een plek gaat zijn waar je vaker terugkomt, ook als je geen hotelkamer nodig hebt!