Geboren en getogen in Rotterdam kent Bas Kurvers, wethouder bouw, wonen en energietransitie in de gebouwde omgeving, deze stad als geen ander. Hij is grootgebracht met het gevoel dat hij de samenleving op de een of andere manier moet dienen.
Born and raised in Rotterdam, Bas Kurvers, alderman for construction, housing and energy transition in the built environment, knows this city like no one else. He was brought up with the sense that he should serve society in some way.
En zijn politieke werk weerspiegelt dat. Door samen te werken met alle belanghebbenden in het gebied, hoopt Kurvers zijn geliefde havenstad nog beter te maken.
“Als ik eraan terugdenk, heb ik mooie herinneringen aan mijn jeugd. Als kind ben ik opgegroeid in IJsselmonde en Charlois. Toen, op de middelbare school, opende mijn RET-pas voor zone 5314 een heel nieuw Rotterdam voor mij. Ik ontdekte dat het echt een uitgestrekte stad is die bestaat uit veel kleine "dorpjes". Mijn ouders vonden Katendrecht en Centraal Station destijds niet veilig en lieten mij daar niet heen gaan. Om het botweg te zeggen, toen was dit gebied een puinhoop. Als je nu naar het Central District kijkt, zie je een vernieuwd en dynamisch gebied waar we nog lang niet klaar zijn met ontwikkelen.”
And his political work reflects that. Working hand-in-hand with all area stakeholders, Kurvers hopes to make his beloved port city even better.
“When I think back on it, I have great memories of my youth. As a kid, I grew up in IJsselmonde and Charlois. Then, in secondary school, my RET pass for zone 5314 opened up a whole new Rotterdam for me. I discovered it’s really a sprawling city composed of lots of little “villages”. My parents felt Katendrecht and Central Station weren’t safe at the time and didn’t let me go there. To put it bluntly, back then this area was a mess. Looking at the Central District now, you see a revamped and dynamic area that we’re nowhere near finished developing yet.”
“Het was eigenlijk een verlenging van het leven dat ik al leidde. Ik voetbalde drie keer per week, met wedstrijden op zaterdag. Ik heb geschiedenis gestudeerd en heb goede herinneringen aan mijn docenten.
Toen ik aan mijn scriptie begon, begon ik me echter ingesloten te voelen. Alles ging zo snel en ik wilde niet zo jong aan een goede baan beginnen. Door tijdelijke banen bij o.a. Unilever en ABN AMRO via Randstad kwam mijn studie op een laag pitje te staan. Het gevolg was dat ik er zeven jaar over deed om mijn studie af te ronden.”
“Dat gebeurde pas na de universiteit. Toen mijn voetbalmaatjes er sneller en beter in werden dan ik, besloot ik dat het tijd was voor een nieuwe hobby - en dat was de politiek. Lid worden van de Rotterdamse VVD was de eerste stap.
In een stad als Rotterdam, die op zoveel manieren divers is, heb ik oog voor verbinding en politiek burgerschap. Deze onderwerpen spreken mij aan. Mijn ouders leerden me het belang van betrokkenheid bij de samenleving. Focus niet alleen op jezelf; denk ook aan al die anderen.”
“Wederopbouwplannen begonnen vrijwel direct na de bombardementen in de Tweede Wereldoorlog. Het scheiden van functies kreeg prioriteit, net als het creëren van het eerste autovrije winkelgebied van het land, met kantoorgebouwen in de buurt en woonwijken eromheen. Later realiseerden we ons dat dit niet werkt.
Nu zijn we sterk gericht op het creëren van activiteiten, een levendige buzz en het toevoegen van de residentiële component. Alleen zo krijg je een mooie mix van functies en een bruisend gebied waar mensen willen zijn. “Schouders aan het stuur en tegen de stroom in om de stad aantrekkelijk te maken” dat is ons motto en daar werken we elke dag hard aan.”
“Het idee dat andere steden jaloers zijn op deze mix staat haaks op het gevoel in Rotterdam dat de ontwikkelingen te snel gaan. We moeten met die gevoelens rekening houden en ons inspannen om niet dezelfde weg in te slaan als steden als Londen.
Dat gezegd hebbende, RCD is constant in ontwikkeling en ik ben ongelooflijk trots op de resulterende mix. Tegenover het Centraal Station gaat The Modernist omhoog. De ontwerpers namen een “hap” uit het gebouw om het zonlicht op het stationsplein te laten schijnen. En naast het station hebben we Tree House, met een cultureel platform en een assortiment aan restaurants op de begane grond. Dat brengt gegarandeerd veel meer leven in het gebied. RCD wordt een plek waar mensen willen rondhangen.”
“Mijn wens voor de wijk zou zijn dat we koesteren waar we zo hard voor hebben gewerkt. Deze stad gaat over verandering, constructie, verbetering. We moeten de veranderingen omarmen, maar ook onthouden waar we vandaan komen. Laten we alle betrokken bedrijven en partijen niet vergeten. We maken deze stad samen.”
Uitgelichte foto door Ruben Stam.